Aangerand op mijn 17e

Anoniem ingezonden brief

SafeHaven vindt het belangrijk om de ruimte te geven aan iedereen die diens verhaal over seksueel grensoverschrijdend gedrag wil delen. Het verhaal van vandaag is een via de website ingezonden brief van een anonieme schrijfster. ​​Ik wil graag mijn verhaal delen, omdat ik mij zo lang schuldig heb gevoeld en gedacht heb dat het mijn eigen schuld was. Totdat mijn therapeut zei dat dat niet zo was. Ze heeft mij anders over de situatie laten nadenken, wat mij erg heeft geholpen. Ik ben aangerand toen ik dronken was. Ik was toen zeventien jaar.

Op mijn zeventiende ging ik samen met mijn vriendinnen nieuwjaar vieren. We dronken best veel sterke drank die avond en we konden het ook eigenlijk niet zo goed hebben, maar we kenden onze eigen grenzen nog niet. Ik in ieder geval niet. Om 12 uur gingen we naar buiten om het vuurwerk in de straat te bekijken, toen we werden uitgenodigd voor een feestje een paar huizen verder. Daar ging ik met een andere vriendin naartoe. We kwamen daar twee jongens tegen waar we de hele avond mee hadden gepraat.

Ik weet niet precies meer hoe het er van kwam, maar ik en die jongen begonnen te zoenen. Hij nam me mee naar zijn kamer. Ik was zo dronken, ik weet dat ik daar maar lag. Hij begon dingen bij mij te doen. Mijn vriendin zag dat ik naar zijn kamer was gegaan, maar ze was zelf ook dronken. Blijkbaar had hij zijn vrienden voor de deur gezet of iets. Ze kon er niet langs, ik hoorde haar wel roepen. Ze wist ook niet wat er gebeurde, ze is weggegaan. Later hoorde ik iemand opeens hard op de kamerdeur kloppen, heel boos. Iemand riep dat we weg moesten gaan. Ik had geen idee wat er aan de hand was, maar gelukkig kon ik toen snel het huis uit, zonder doei te zeggen tegen de jongen die blijkbaar had gelogen dat we op zijn kamer waren. Ik voelde me vies en de volgende dag kon ik niet eens bedenken of ik wel of geen seks had met hem had gehad. Later kwamen we erachter van niet, gelukkig.

Ik dacht altijd dat het mijn schuld was dat dit was gebeurd. Dat ik het maar had laten gebeuren en dat ik er niks van had gezegd terwijl het gebeurde. Maar die jongen had zelf ook kunnen bedenken dat het niet klopte. Hij had kunnen bedenken dat ik te dronken was, had kunnen vragen om een andere keer dan maar iets te doen. Hij had iets kunnen zeggen als ” hey, je bent een hele leuke meid, maar je bent best dronken, mag ik je nummer voor een andere keer?” Hij had niet aan mij hoeven zitten. Hij had niet mogen liegen over dat het zijn kamer was. Hij had kunnen vragen of ik oké was met de dingen die hij deed. Iemand met goede bedoelingen zou nooit zijn vrienden voor de deur zetten om ervoor te zorgen dat er niemand de kamer in komt. Ik had niet zoveel moeten drinken, maar hij had er geen misbruik van moeten maken.

Het is nog steeds een pijnlijke herinnering en ik kan ook slecht beseffen dat dit daadwerkelijk met mij is gebeurd. Ik ben nu 21 en ik moet er nog steeds wel eens aan denken, maar ik ben het mezelf wel aan het vergeven, dat het is gebeurd. En als dit ooit bij iemand anders gebeurt hoop ik dat ze weten dat zij nooit alleen de schuldige zijn. Mensen hebben zoveel andere opties op zo’n moment, er is geen excuus voor aanranding of verkrachting. Ook al ben je zelf dronken.

Wil je ook jouw verhaal insturen via de website. Dat kan! Graag zelfs. Door het delen van jouw verhaal help je jezelf en een ander in het verwerkingsproces. Deel je verhaal hier.