Briseïs
Bijgewerkt op: 10 feb. 2022
Door Lene Vlassak
Triggerwarning: confronterend en hard taalgebruik (rondom seksueel geweld)
Elke eerste van de maand delen we op SafeHaven poëzie van onze ambassadeur Lene Vlassak. Zij schrijft vanuit haar eigen ervaring en gebruikt poëzie om dit te verwerken en anderen te helpen. Dit is haar eerste gedicht voor SafeHaven.
Je nam me vast en zei dat het nooit had mogen gebeuren. Dat het nooit meer zal gebeuren. Dat jij niet zoals hem bent en een feminist bent en me draagt op beide handen.
Je stak mijn sigaret aan en schonk mijn glas nog eens vol en zei dat we zo moesten gaan. Dat iedereen gek op je lijkt te zijn en je zo mooi piano speelde en dat ik het toch maar getroffen had met je.
Je legde me neer in bed en zei dat ik dronken was. Dat ik er zo mooi uitzie deze avond en morgen vast een kater heb en beter kan gaan slapen.
Je nam me daar. Hard. En je had me gezegd dat het nooit meer zou gebeuren. Dat jij niet zoals hem bent en een feminist bent en me draagt op beide handen.
Naakt en het kleeft tussen mijn billen. Ik heb pijn en een kater en herinner me bijna niets. Dat ik er zo mooi uitzag gisterenavond en je piano speelde en ik het toch maar getroffen heb met je. Je steekt mijn sigaret aan.
Lene Vlassak is gespecialiseerd pedagogisch medewerker en een van de ambassadeurs van SafeHaven. Ze heeft helaas zelf ervaring met seksueel geweld en om de macht terug te nemen wil ze zich inzetten voor andere survivors. Ze werkt ook voor amnesty LTAY en schrijft maandelijks een gedicht voor SafeHaven.